Salamanderryttaren

Omtale

Erle, også kalla Bror Min, stel i butikkane. Stele frå dei rike og gje til dei fattige, er hennar moral, og dette er eit bidrag for å gjere noko med uretten i verda. Søren, lillebroren på 12 år, er til å stole på. Han ser kva som skjer, tenkjer på konsekvensane,men kan ikkje stoppe henne med ord. Ikkje kjenner han grunnen til at ho gjer dette heller, ikkje før han skadar handa hennar og vert dregen med inn i problema, både dei grunnleggande moralske og dei praktiske. Foreldra er der og anar at noko er gale, men Bror Min spelar sitt spill og forvirrar dei. Søren vert sjuk av presset frå eige samvit og redsla for fengsel for systera, og i draumen kjem salamanderen, vegvisaren og redninga. Søren tar på seg skulda då alt vert oppdaga, men foreldra kjenner barna sine og hjelper til med å rydde opp. Boka tek på ein overbevisande måte opp tilhøve mellom barn og vaksne; det å vere avhengig, ansvar, skyld og søskenkjærleik; ulandsproblematikk og utnytting. I tillegg har bipersonar i fortelljinga sitt eige liv og sine problem, og heile tida maktar forfattaren å halda trådane samla. Dette er ei krevjande bok med stort alvor, språket er prega av ei knapp uttrykksform og korte setningar som gjer boka lett å lese. Samlaget, 1999. 145 s. (Annoteringen er utarbeidet av Statens bibliotektilsyns rådgivende utvalg for barne- og ungdomslitteratur).